Van schets tot data installatie
Bij het maken van het data kunstwerk '11,3 keer rond de aarde gefietst' is een uitgebreid werkproces vooraf gegaan. Van agenda’s digitaliseren tot het verwerken van 5894 houten stokjes, in de 7 stappen hieronder kom je alles te weten!
1 Agenda's digitaliseren
Sinds 1973 schreef mijn grootvader Camille al zijn fietskilometers in agenda's. Drie maanden deed ik erover om al deze informatie om te zetten in Excel.
Niet enkel de kilometers, maar ook de routes en weersomstandigheden stonden in de agenda's. De weersomstandigheden waren zelfs zeer uitgebreid. Van temperatuur, tot zonnig/bewolkt en zelfs de windrichting. Want deze laatste factor had een grote invloed op de route. Camille plande zijn fietstochten zodat hij in het heengaan wind op kop had. Zo kon hij op de terugweg rustig naar huis bollen.
2 MDF-platen als ondergrond
De structuur van de Exceltabel bracht inspiratie. Deze tabel ging ik tot leven brengen in een fysieke installatie. De eerste stap hierbij was het maken van mdf-platen. Deze tekende ik eerst uit in Illustrator. Daarna werden ze uitgefreesd. Voor elk van de 5894 ritten werd een gat geboord, waarin later een stokje zou komen. Achteraan de platen werd een ophangsysteem voorzien.
3 MDF-platen schuren en verven
Alle platen werden afgeschuurd en kregen 3 lagen witte graffiti. De zijkanten werden geverfd met witte acrylverf en een roller. Na al deze lagen verf waren de platen mooi wit. Maar ook de gaten die erin zaten vol met verf. Ramp ooh ramp. Hierdoor pasten de stokjes niet meer in de gaten. Manueel maakte ik deze gaten één voor één weer groter. Probleem opgelost, handen vol blaren kreeg ik er gratis en voor niets bij.
4 Tekst graveren
De maanden en dagen werden op de platen gegraveerd.
5 Stokjes snijden
500 maquettebouwstokken, elk een meter lang, werden vlak voor de paasvakantie aan de deur geleverd. Het avontuur kon beginnen. Samen met mijn familie, een koffer vol bagage én de stokjes vertrok ik naar Zeeland. Een week vakantie stond gelijk aan stokjes afmeten en snijden.
Want al deze stokken moesten voor juni in stukken gesneden zijn. Als je weet dat mijn opa 5894 fietstochten aflegde en elke fietstocht goed was voor 1 stokje, dan betekende dit een hele hoop werk.
Sommigen verklaarden me voor gek. Andere kwamen een dagje helpen. Naar het einde toe waren er soms dagen waarop ik 8 uur per dag stokjes sneed. 'S nachts deed ik mijn ogen toe en zag ik enkel maar stokjes.
6 Stokjes verven
Als ik nog niet gek geworden van al die stokjes te snijden, kon dat nu wel komen door de verf. De damp van de houtverf maakte me iets lichter in mijn hoofd. Stokjes, stokjes en nog meer stokjes. Geel voor een zonnige dag, blauw voor regen, grijs voor bewolkt. Doorschijnend was de kleur van mijn plastic handschoenen. Zeer lichtblauw waren de isomoplaten waar ik de stokjes instak om te drogen. Verven maar!
7 Monteren
Hamer in de ene hand, stokje in de andere. Eén voor één klopte ik elk stokje op de juiste plaats. Af en toe een paar slagen op mijn duim, hoorden er ook bij. Het einde was in zicht! Dit werk heeft me letterlijk bloed, zweet en tranen gekost. Maar het was het allemaal waard! Dat vond ook mijn opa, waarvoor ik het hele proces verborgen heb gehouden totdat het werk klaar was.
